homeverkenspeelexperimenteerover NK

Neuronen

Onze hersenen bestaan uit zo'n honderd miljard zenuwcellen die niets anders doen dan aan of uit staan en elkaar aan of uit zetten. Deze eenvoudige daad leidt echter tot je meest gecompliceerde gedrag. Als een neuron eenmaal gaat vuren moet het signaal van het hoofd naar de voet van de neuron worden doorgegeven. Dat gebeurt elektrisch door het axon. Het signaal dat de neuronen aan elkaar doorgeven is chemisch.

Schematische afbeelding van een zenuwcel of neuron.

Op de dendrieten ontvangt het neuron signalen van andere neuronen. Daarvandaan wordt de informatie naar het cellichaam gebracht. Vervolgens voert het axon een elektrisch signaal naar de synaps, die de boodschap aan het volgende neuron doorgeeft.

Verbindingen bij de synaps

Bij de synaps wordt de  informatie doorgegeven aan het volgende neuron door middel van chemische stoffen, neurotransmitters genoemd.  De  neuronen raken elkaar niet, alleen de neurotransmitters stromen over de smalle spleet die de neuronen scheidt.

De synaps bestaat uit een presynaptisch neuron (neuron dat transmitters afgeeft), de synapsspleet en een postsynaptisch neuron (neuron dat transmitters opneemt).

De synaps bevat blaasjes die gevuld zijn met neurotransmitters. Je hebt veel verschillende transmitterstoffen in je zenuwstelsel, die allemaal iets anders doen. Zodra het  elektrische signaal op het axon uiteinde aankomt worden de neurotransmitters vrijgelaten in de synapsspleet.

De neurotransmitters binden zich vervolgens aan receptoren in het postsynaptische neuron en beïnvloeden daarmee de elektrische reactie in deze cel.  Ze kunnen het neuron aanzetten tot vuren "ga vuren” of dit juist tegenhouden "stoppen".  Pas wanneer er voldoende “ga vuren” prikkels zijn aangekomen in het neuron, wordt er weer een elektrisch signaal opgewekt en wordt de boodschap doorgestuurd.

Neurotransmitter binden zich alleen aan specifieke receptoren op het postsynaptische membraam die hen herkennen.

Neuro types

Neuronen komen in vele soorten en maten voor, zodat ze gespecialiseerde taken kunnen vervullen, zoals het opslaan van herinneringen,  aansturen van spieren of doorgeven van informatie van lichtreceptoren.

De vorm van een neuron hangt nauw samen met de taak die het moet vervullen. Een Purkinje cel die zich in de kleine hersenen bevindt heeft bijvoorbeeld wijdvertakte dendrieten. Deze cel kan dan ook een heleboel binnenkomende informatie integreren. Dit in tegenstelling tot sommige cellen op het netvlies die maar een paar dendrieten bezitten en daarom maar van een beperkte hoeveelheid cellen informatie krijgen. In het oog is dat juist handig want daardoor wordt de informatie van de lichtreceptoren gedetailleerd doorgegeven.